hardcore till i die
Het is maandag 25 mei 2015 vlak voor de start van Klimmen tegen MS. Mijn vader ziet een scheurtje in de wang van mijn achterband. Geen idee hoe dit heeft kunnen gebeuren maar met deze schade kan ik niet afdalen naar Bédoin.Er is vervangend vervoer nodig en het duurt even tot er een oplossing gevonden is, hoe ik vanaf de parkeerplaats bij chalet Reynard naar beneden kan komen.Nadat ik het duurste bandje ooit gekocht heb bij een plaatselijke fietsenmaker, start ik samen met mijn vader de beklimming, niet met de rest van de deelnemers want die waren al veel eerder vertrokken. Verderop komen we de eerste wandelaars tegen die me aanmoedigen, tussen het hijgen door roep ik dankjewel terug en vraag me af hoe weten ze toch mijn naam? O ja natuurlijk, ik heb startnummer 5207 en mijn naam staat hieronder. Naar de volgende wandelaars die me aanmoedigen roep ik dankjewel terug en jij ook, gevolgd door hun naam als ik deze had gelezen op hun startnummer. Ik ben een van de laatste fietsers want heel veel ervaring om te klimmen op de fiets is er eigenlijk niet en ik weet dan ook niet hoeveel beklimmingen er nog gaan volgen. Het doel is in ieder geval 1x de top halen, want ook ik doe net als de meeste deelnemers mee voor familieleden met MS.Eenmaal boven op te top bel ik geëmotioneerd met Bernhard en meld hem dat ik voor of eigenlijk tegen zijn MS dit heb gedaan. Voordat de verbinding wordt verbroken hoor ik hem nog met verbazing zeggen dat ik zo geëmotioneerd klonk.Nou dat had hij goed gehoord, op deze berg zijn er op 2e pinksterdag heel veel emotionele momenten, honderden moeten het er al zijn, misschien wel duizenden!Zo zal het ook op 2e Pinksterdag 2026 gaan, de top van de Mont Ventoux zal ook dan weer vochtig zijn.